سلام دوباره به همه عاشقای استاد علیرضا افتخاری

مدتی بود که برای آپلود پوسترها توی اینترنت مشکل داشتم اما

با وجود عزیزانی که امید دارم انشاالله هم دیگه رو ببینیم این مشکل

هم رفع شد . به امید اینکه از این پوستر و لبخند ملیح استاد لذت ببرید

تا کی در آرزوی تو شب را سحر کنم

شب تا سحر به یاد رخت ناله سر کنم

در پای هر گلی که نشینم به یاد تو

شور و ندا چو بلبل شوریده سر کنم

آخر کجا روم ز که گیرم سراغ تو ؟

ابراز دردها به کدامین بشر کنم ؟ 

سلام به هم دوستداران موسیقی اصیل سنتی به ویژه عاشقای استاد علیرضا

افتخاری . چندی پیش از طرف استاد یه ارتباط تلفنی داشتم ولی چون محرمی

نبود تا براش تعریف کنم . گفتم وقت گرانبهای دوستان را بگیرم و ماجرای این تماس

رویایی را براتون تعریف کنم

از وقتی که استاد را شناختم ۵-۶سال میگذره تو این مدت همیشه در حسرت

یک ملاقات حضوری بااستاد بودم.البته تو دوران راهنمایی هم کارهای استاد

را گوش میدادم و گاهی اوقات هم در مدرسه کارهای ایشون را میخوندم .

اون زمان اوج نیلوفرانه های استاد بود.تا اینکه با دوستی آشنا شدم که

فکر میکنم خدا سبب آشنایی ما با هم بود/اول دبیرستان و آشنایی با دوست

شفیقی که سرسپرد و دلداده استاد افتخاری بود.عشق متقابل من و محمد به

استاد باعث شد تا روی یکدیگه تاثیر گذاشته وهر دو بیش از پیش عاشق استاد

و صدای آسمانی او شویم.بعد از این دوستی که دلیل بقای اون استاد بود فکر و

ذکر ما شده بود استاد ...

تا اینکه یه روز به فکر افتادیم تا شماره ای از استاد گیر بیاریم .مصمم شدیم و به

هر جایی که رد پای از هنرمندها بود سر زدیم ولی به در بسته خوردیم.بالاخره ۲

سال پیش فکر ثبت یه وبلاگ تو اینترنت در ذهنمون جرقه زد...وبلاگی بنام استاد

برای ارضائ خودمون و شاید یافتن شماره ای از استاد.ما وقع ۴ماه پیش توسط

یکی از دوستان وبلاگ نویس که جا داره ازش تشکر کنم شماره استاد را گیر آوردم

و با محمد در میان گذاشتم تا راهی برای تماس گرفتن با استادپیدا کنیم ولی جرات

این کار را پیدا نکردیم و از زنگ زدن به اون شماره منصرف شدیم و تنها شماره استاد

را در کنج دلمون ثبت کردیم...

از این ماجرامدتی گذشت تا اینکه ۱۰ فروردین به سرم زد که به مناسبت تولد استاد

برای ایشون پیام بدم...موبایلم را برداشتم و شروع به تایپ کردم((هیچ دانی که ز

هجران تو حالم چون شد   /     جگرم خون و دلم خون و سرشکم خون شد...))

پیام را فرستادم ولی انتظار جواب نداشتم . چرا که میدونستم آدمهای مشهور

شاید روزی صدها تماس و پیام از طرف دوستدارانشون دارند و تازه اگه استاد

پیام من را بخونه....

 اما ۲-۳روز بعد از ارسال اون پیام صدای زنگ خوردن گوشیم را شنیدم وقتی به

شماره نگاه کردم در عین ناباوری شماره استاد را دیدم(...۰۹۱۲۱۰۷)جا خوردم

ازتعجب داشتم شاخ در می آوردم مردد بودم ...صدای تپشهای قلبم را میشنیدم

ضربان قلبم شدید شده بود با اضطراب وصل کرم:الو بفرمایید...؟؟؟ با شنیدن اولین

جمله از اون طرف خط توی صدام رعشه افتاد...صدای ستاد را شنیدم که می گفت

((الو سلام قربان....))همون صدای آشنا با همون لهجه اصیل و معنادار اصفهانی..

جواب دادم سلام استاد و...یک مکالمه ۳-۴دقیقه ای که هیچگاه از یاد نخواهم

برد.انقدر از اون تماس خوشحال بوم که تا یه مدت مثل آدم های عاشق گیج و

منگ بودم...

بگذریم حالا تصمیم گرفتم که به همراه دوستم آقا محمد گل(تنهاصداست که

میماند) و هرکس که دوست داشته باشه استادرا از نزدیک ببینه به دیدن استاد

برم ...برنامه سفر را برای مرداد ماه چیدم و اگرخدا بخواد شاگردی استاد را خواهم

کرد . به امید روزی که همه ی عشاق به معشوق برسند....انشااله

سلام دوباره بنده را پذیرا باشید . سلامی به گرمی صدای استاددل

علیرضا افتخاری . وبلاگ قبلی بنده را متاسفانه هک کردن و مدتی

در حسرت نوشتن مطلب درباره استادبودم و در فراق دوستانی چون

شما به سر میبردم . از هک شدن وبلاگم انقدر ناراحت بودم که با

خودم گفتم دیگه ادامه نمیدم ولی بعد از مدتی به این نتیجه رسیدم

(( بدون استاد هرگز ))